- rabínic
- ra|bí|nic Mot Pla Adjectiu variable
Diccionari Català-Català . 2013.
Diccionari Català-Català . 2013.
rabinic — RABÍNIC, Ă, rabinici, ce, adj. De rabin. – Din germ. rabinisch, fr. rabbinique. Trimis de romac, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 rabínic adj. m., pl. rabínici; f. sg. rabínică … Dicționar Român
rabin — RÁBIN, rabini, s.m. Conducător religios al unei comunităţi mozaice. [acc. şi: rabín] – Din pol. rabin, germ. Rabbiner. cf. fr. r a b b i . Trimis de romac, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 RABÍN s. (bis.) ( … Dicționar Român